De kinderen erven de volle eigendom van de goederen die hun vader en moeder nalaten, tenzij zij samen opkomen met de langstlevende echtgenote, die ook een erfrecht heeft. Zij erven een gelijk deel, ook als zij uit verschillende huwelijken of buiten het huwelijk geboren zijn.

VOORBEELD -  Paul is weduwnaar en heeft buiten zijn drie kinderen Adelberd, Benedict en Claus ook nog zijn vader Petrus in leven. Zijn moeder is al vooroverleden. De kinderen of hun afstammelingen behoren tot de eerste orde en sluiten alle andere bloedverwanten (vader Petrus) uit de nalatenschap. Alle kinderen of afstammelingen erven voor gelijke delen en bij hoofde wanneer zij allen in de eerste graad staan en uit eigen hoofde worden geroepen. Elk kind erft in dit geval een derde (1/3).

Na de orde der afstammelingen van de erflater roept de wet een gemengde orde (2de orde) tot de erfenis. Die groep is samengesteld uit de broers en zussen (bevoorrechte zijver¬wanten) en de ouders (bevoorrechte opgaande bloedverwanten). Deze bevoorrechte zijverwanten (broers en zussen en hun afstammelingen) worden bevoorrecht genoemd omdat zij tot de erfenis worden geroepen vóór de andere opgaande bloedverwanten dan vader en moeder. Die ascendenten (vader en moeder) worden bevoorrecht genoemd omdat zij niet, zoals de andere opgaande bloedverwan¬ten, door de zussen en broers worden uitgesloten.

VOORBEELD -  Ivo laat als enige erfgenamen na: zijn vader Martin, zijn moeder Martine en zijn drie zussen Inge, Ilse en Irma.

Vader en moeder erven elk 1/4. Inge, Ilse en Irma erven samen de overige helft of elk 1/6. Mocht vader al vooroverleden zijn zouden moeder Martine 1/4 erven en zouden Inge, Ilse en Irma samen 3/4 of elk 1/4 geërfd hebben.

Als de overledene geen afstammelingen of bevoorrechte zijverwanten (broers/zussen) nalaat, gaat de nalatenschap naar de ascendenten (derde orde). De nalatenschap wordt gekloofd. De ene helft gaat naar de vaderlijke lijn, de andere helft naar de moederlijke lijn.

Er zijn opgaande bloedverwanten in de twee lijnen. De nalatenschap wordt in twee helften verdeeld: de helft voor de moederlijke opgaande en de helft voor de vaderlijke opgaande lijn. De opgaande bloedverwant die de naaste in graad is, verkrijgt in elke lijn wat aan zijn lijn toekomt. Als er meer dan één van dezelfde graad is, dan verdelen zij in gelijke delen wat aan hun lijn toekomt.

Er zijn opgaande bloedverwanten in slechts één lijn. De ascendenten blijven toch maar de helft van de nalatenschap verkrijgen. De andere helft gaat over naar de gewone zijverwanten (4de orde) van de andere lijn.

Als er een langstlevende echtgenote tot de nalatenschap komt, gebeurt de kloving alleen voor de blote eigendom.

Als de overledene alleen gewone zijverwanten achterlaat (4de orde), is er sprake van kloving. De nalatenschap wordt in twee helften gesplitst: de ene helft voor de verwanten aan vaders zijde en de andere helft voor de verwanten aan moeders zijde. De persoon die in de naaste graad bestaat, sluit de meer verwijderde uit. Is er geen enkele erfgenaam in één van de lijnen, dan komt het deel dat niet kan worden opgeëist eveneens aan de andere lijn toe, en dus niet aan de Belgische Staat.